Rhodesian Ridgeback jest rasą wyjątkową. Wykorzystanie ogromnej lojalności i odwagi psów Hottentotów w połączeniu ze znakomitymi zmysłami ras gończych, przybywających wraz z europejskimi osadnikami, stworzyło jedyną w swoim rodzaju kombinację. Ridgeback to w każdym calu "pies środka", równowaga jego cech jest idealna. I choć brzmi to prosto i nieskomplikowanie, posiada on bardzo bogatą osobowość i wymaga umiejętnego prowadzenia. Zdecydowanie nie nadaje się dla osób, zarówno rozpoczynających dopiero swą kynologiczną przygodę, jak i tych, opierających swoje oczekiwania wobec psa na poprzednich doświadczeniach. Wobec ridgebacka nie powinno się mieć żadnych wymagań, a z pewnością nie takich, które wykraczają poza jego zrównoważony charakter. Należy raczej zacząć od podwyższenia poprzeczki sobie samemu. Ridgeback uwielbia towarzystwo, a jego inteligencja pomoże mu w zastąpieniu ciągłej nudy czy samotności "ciekawymi", wyszukanymi przez siebie, zajęciami. Jednocześnie, nie zadowoli się zwykłym bieganiem po ogrodzie, przynoszeniem rzucanego kija, czy powtórkami szkoleniowymi - potrzebuje stymulacji umysłowej i lubi być mobilizowany do myślenia. Ze względu na arystokratyczną niezależność rodezjana, potrzeba nie lada znawcy, aby wydobyć z niego jego wszechstronne zdolności, zwłaszcza w odnoszeniu sukcesów w różnorodnych psich sportach. Ridgeback cierpi na "wybiórczą głuchotę", często zastanawia się po co, dlaczego i czy aby na pewno musi wykonać dane polecenie. Z drugiej jednak strony, ze względu na jego siłę, szybkość i wyostrzone zmysły, konieczne jest posiadanie nad ridgebackiem całkowitej kontroli. Ma zdolność rejestrowania i analizowania wielu elementów otoczenia naraz, w mgnieniu oka potrafi zerwać się do pogoni za czymś, co przemknęło gdzieś z boku. Potrzebuje przestrzeni, możliwości wybiegania się i powiewu wolności, z pewnością więc życie w centrum dużej aglomeracji miejskiej nie należy do fortunnych rozwiązań. Nakreśliłam osobowość rodezjana jedynie w niewielkiej części, za to w aspektach nieco bardziej istotnych przy wyborze właściwej rasy, niż poznanie ogólnej jej charakterystyki. W przypadku ridgebacka należy wziąć pod uwagę dużo więcej, niż tylko fakt, że ma krótką sierść, rzadko szczeka, pilnuje domu i rodziny. Wiele ras spełnia podobne warunki, być może doberman czy labrador byłby dla nas bardziej odpowiedni. Zastanówmy się raz jeszcze, czy na pewno stać nas na podzielenie się z ridgebackiem naszym życiem.